dinsdag, december 27

VLNR Amos, ik en Moses op de visafslag in Dunga Beach

Posted by Picasa

Moses in de tuin voor zijn huis

 Posted by Picasa

Het hijsen van de vlag op het schoolplein, om 8 uur 's ochtends

Posted by Picasa

Kinderen in Dunga, zomer 2005

 Posted by Picasa

2006

Het huidige jaar loopt op zijn einde. Buiten sneeuwt het hevig en binnen staat de thermostaat op 21 en de waterkoker te pruttelen voor thee. Ik heb de kerstdagen heel ontspannen doorgebracht met familie en vrienden. Eigenlijk heel fijn. Mijn gedachten waren vaak bij Kenya, Mombasa, Dunga. De plaatsen waar ik de afgelopen jaren met kerst heb doorgebracht. De zon de sfeer en de geur van Kenya kon ik soms bijna 'voelen'.

Over twee dagen ben ik 43 jaar oud en begint bijna alweer een nieuw jaar. 2006. Zal dit het jaar zijn waarin het eindelijk tot de wereld doordringt dat er een paar grote problemen op te lossen zijn waar we met z'n allen verantwoordelijk voor zijn? Zal dat de grote ommekeer geven in de benadering van het vervuiling en het armoede probleem. Zal er een medicijn tegen AIDS worden uitgevonden dat betaalbaar is voor iedereen? Of komen er eerst nog een heleboel rampen en epidemieën, vóór we met z'n allen echt beseffen dat het anders moet. Als het dan nog anders kan.

Persoonlijk begin ik het nieuwe (en eindig het oude) jaar met een tevreden gevoel. Ondanks alle hectiek en onzekerheid van de afgelopen 12 maanden (werk enzo) is het CRE8 gelukt om van een individueel idee en droom naar een concreet plan, een organisatie te groeien en geld te krijgen voor het eerste 'pilot project'. Dankzij de inzet van een groep geweldige mensen om me heen is het gelukt!

2006 wordt een spannend jaar waarin ik alles op alles wil zetten om het project in Dunga tot een goed resultaat te leiden en van deze ervaring voldoende te leren om naar een volgende en een volgende te gaan. Het is niet makkelijk om in je spaarzame vrije tijd en op zo'n grote afstand van de doelgroep iets op te zetten. Het zal ook niet makkelijk zijn om het uit te voeren. Maar ik blijf er in geloven dat wanneer je echt een opbouwende bijdrage aan de wereld wil leveren je dat moet doen vanuit je kracht en je kennis. En in mijn geval is dat kunsteducatie.

Binnenkort (medio januari) lanceren we een website waarop alles over CRE8 en het pilot project in Dunga te vinden zal zijn www.cre8eastafrica.org . Niet alleen is hier van alles te vinden over CRE8 maar hopelijk zal de website in de toekomst ook als spreekbuis fungeren voor kinderen en volwassenen die bij de projecten betrokken zijn, zowel in Oost Afrika als in Nederland.

Er is veel gebeurd in 2005. Er zal vast veel gebeuren in 2006.

Maar wat er ook gebeurd. Maak er een fantastisch jaar van!!

zaterdag, december 24

De beste wensen!?

Hongersnood in Noord Kenya. Politieke onrust in het land en geen uitzicht op een stabiele ontwikkeling op korte termijn. Ziekte, armoede, gebrek aan mogelijkheden en niet allleen in Kenya.

Het spijt me voor al die mensen die vinden dat de kersttijd zo gezellig is en dat onderstrepen met grote hoeveelheden eten en kaarslicht. Ik waardeer het hoor en zal er dit jaar ook weer gewoon aan mee doen, maar m'n hart is nu even ergens anders.

Ik geloof niet dat het wat uit zal maken maar ik zal het gesprek over het onrecht dat mensen elkaar over de wereld aandoen ook tijdens de komende kerstdiners niet schuwen. Ik zal er ook op blijven hameren dat het echt anders kan en dat deze wereld beter kan, te beginnen bij jezelf. Jammer dan van al die mensen die het liefs achter de kerstboom zouden willen schuilen met een flinke bel cognac en een Sisi film.

Je hoort het al, wannneer je een 'gezellige' kerst wil, moet je mij vooral niet uitnodigen. Het is niet aan mij besteed, dat opgeklopte kerstgedoe. Slechte timing ook zo'n feest waarbij je van alles moet aan het einde van een periode waarin langzaam al je energie wordt opgeslurpt door hard werken (alles nog even afronden voor het einde van het jaar) en korter wordende dagen met grijze luchten.

De afgelopen twee kerstperiodes was ik in Kenya. Ik zou er heel wat voor over hebben om daar nu even te zijn. Gewoon met een gebakken kippetje, als hoogtepunt van het culinaire jaar en een wandeling langs het strand met een cola op het terras. Enigszins onpasselijk wordt ik van alle weelde en overdaad hier en dan vooral van het feit dat ik me er zelf ook niet aan kan onttrekken.

Misschien m'n hele leefstijl omgooien en op 'minimaal' gaan leven? Ik denk niet dat ik het kan, daarvoor zit de westerse consumptie verslaving te diep. Misschien bewuster en kritischer met de keuzemogelijkheden omgaan. Me niet schuldig voelen wannneer dat niet altijd goed gaat en gewoon genieten van wat ik heb en de kansen die ik krijg? Inclusief de kans om eens lekker een dag te schuilen achter de kerstboom met een cognacje en een kerstfilm ('nowhere in africa' dan).

Kerst, een germaans feest met een christelijk jasje. Vooral een feest om even stil te staan bij al je twijfels en vragen. Met elkaar en toch ook een beetje alleen.

Ik wens je een heerlijke kersttijd en alle goeds voor 2006.