Hongersnood

Mijn gedachten zijn vaak bij de kinderen in Oost Afrika die op het moment moeten lijden onder de vreselijke droogte.

11 miljoen mensen worden met de dood bedreigd door het uitblijven van de regen, nu al drie jaar op rij. Ook als het nu gaat regenen zullen toch nog velen sterven voor wie het te laat is. Veel families zijn alles wat ze aan vee en voedsel hadden kwijt en het duurt jaren voor ze dat weer kunnen gaan opbouwen.

Kinderen op weg om water te halen.

Deze foto is van Ernst Schade, gemaakt in Mozambique

Cre8, het echte werk

Het echte werk voor Cre8 kan gaan beginnen. Steeds groter groeit de organisatie en steeds drukker wordt het werk. We hebben de algemene projectgroep die zowel het project in Kenya als de voorlichting in Nederland voorbereid . We hebben een projectgroep die het pilot project in Dunga verder uitwerkt en straks samen met de Keniaanse groepsleden gaat uitvoeren. We hebben de voorlichtingsgroep die op verschillende scholen in Nederland voorlichting gaat geven over Cre8, het project, de vraagstukken en de relatie tussen Kenia en Nederland.

Al die verschillende groepen en activiteiten moeten worden gecoördineerd en onderling verbonden en dat vergt steeds meer werk en mensen. het hebben van een website die regelmatig wordt bijgehouden is een groot voordeel. hier vindt iedereen relevante informatie en de website zou in de toekomst moeten gaan dienen als een platvorm voor medewerkers, vrijwilligers en betrokkenen. Misschien krijgen we straks ook een centrale medewerker die administratieve en organisatorische ondersteuning gaat bieden en de dagelijkse werkzaamheden als het beantwoorden van mail en telefoon en het nodige uitzoekwerk voor de projectgroepen kan gaan doen.

Één van de meest ingewikkelde zaken is het opzetten van een goed support en donor netwerk. Mensen die betrokken zijn bij de organisatie en die bereid zijn om energie en geld in de activiteiten te steken. Bijvoorbeeld door een donordiner te organiseren of een geldinzameling via een school of organisatie of een telefonische en/ of schriftelijke donoren werving of..... tja hoe pak je dat nu aan?

Ik hoop binnenkort eens wat mensen te vinden die ons daarbij kunnen ondersteunen. Slimme marketing mensen en enthousiaste fondsenwervers die hun handen uit de mouwen willen steken. Er is al een heleboel geld bij elkaar gehaald door enthousiastelingen uit mijn eigen netwerk. Moeders van leerlingen in Uitgeest, kinderen van de MusicalClass in Amsterdam Noord, vrienden en familie en binnenkort hopelijk ook via de inzameling bij mijn dansschool voorstelling in Alkmaar. Hoe meer geld we zelf bij elkaar weten te sprokkelen hoe meer geld de grote organisaties bereid zijn bij te dragen en hoe beter wij ons kunnen voorbereiden op het werk in Kenia en Nederland.

Malindi, klein paradijs aan de indische oceaan

 

Schandaal

Terug uit Kenya, van 40 graden naar vriesweer en sneeuw, het valt niet mee. Het was een korte en heftige vakantie in de zon. Ontspannen maar tegelijk ook inspannend vanwege de hitte en het gedoe van reizen in een land met slechte wegen en minibusjes. Maar van de zon, de vriendelijke mensen en de witte stranden bij een goed hotel heb ik wel erg genoten.

Ondertussen veel kranten gelezen en naar het nieuws gekeken en me verbaasd over waar de Kenyanen zich vooral druk lijken te maken. Dat is namelijk niet de steeds verder uit de hand lopende AIDS crises in grote delen van Kenya, niet de water en hongersnood in het noorden van het land, maar vooral de corruptie schandalen en politieke spelletjes van de heren (en enkele dames) politici in Nairobi.

Kenya heeft sinds enkele jaren een goed functionerende pers en dat zullen ze weten ook. Iedereen die het kan betalen verslindt de krant (à 35 shilling) en kijkt naar het nieuws in het Kiswahil en in het Engels (thuis of in het café). Quotes van politici die elkaar beschuldigen van illigale praktijken, weer nieuwe feiten van het zoveelste corruptie schandaal en dat alles gelardeerd met wat lokaal nieuws, een ongeluk, een overval een verkrachting.

Ik was eigenlijk geschokt dat er niet meer te vertellen was over hoe de overheid de droogte en honger in Kenya denkt aan te gaan pakken. Nu en op de lange termijn. Wel was er een (buitenlandse) bijdrage over de ontbossing en daarbij horende verdroging van het Keniaanse landschap te zien op een avond. Maar dat er nu een gedegen en structurele aanpak was van de eigen politiek, desnoods een minister of staatssecretaris die op zijn minst een plan had. Ik heb er niet veel van gemerkt. Het ging continue over de schandalen en schandaaltjes en wat deze of gene bobo er over te zeggen had.

Een beetje moedeloos werd ik er van. Eigenlijk hoop ik dan nog dat er toch ergens iemand op enig moment met een 'plan' zal komen. Een verstandig politicus die niet alleen maar uit is op het eigen gewin. Per slot van rekening was het toch een Keniaanse minister, een vrouw, die de Nobelprijs heeft gewonnen voor een ecologisch onderwerp en bijbehorend plan. Maar in de pers was van dat alles weinig te merken.

Ach , in de Nederlandse politiek gaat het meestal ook niet over de echte issues. Een schrale troost; blijkbaar werkt het in een democratie zo. Maar vrolijk wordt je er niet van....... De dag na mijn terugkeer werd een persbureau/ redactie van één van de meest kritische kranten/ tv stations door de politie 'overvallen' en vernield en kregen de medewerkers een pak rammel. Ook qua 'democratie' moeten we nog even geduld hebben in het Kenya van Kibaki lijkt het.