Gedicht van Fonarhyne Achieng (Dunga)

Terreur

Fonarhyne Achieng

( voor Lidwien, Joey en Evi)

Jarenlang huilen is hard.
Rivieren van tranen zwellen aan,
grond verandert in graven,
kinderen studeren als wezen af.
Gulp dicht broeder,
zusters hou je broek omhoog.
Terreur!
Geen vrede.

Op slag verlang je naar je liefste,
in de hectiek van het hospitaal
Als op afdeling één, zes en zeven.
Hordes op wonderen hopende mensen,
Wanhopig eisende; geef mijn kind het leven terug,
al moest ik heel mijn hebben en houwen geven.
Kuomja Omja was mijn geest.
Gulp dicht broeder,
zusters hou je broek omhoog.
Terreur!
Geen vrede.


Het drong aanhoudend je ziel binnen
Doorbrak de muren van je weerstand
En dat voor tien minuten plezier,
kopje onder in de oceaan van liefde.
Gulp dicht broeder,
zusters hou je broek omhoog.
Terreur!
Geen vrede.

Jouw boek,
jouw kamer,
je lieve betrokkenheid.
Geen leven meer voor jou.
Gulp omhoog, omlaag, omhoog, omlaag.
Gulp omhoog broeder,
zusters hou je broek omhoog.
Terreur!
Geen vrede.

Kenya revisited, October 2008

Het is alweer bijna een jaar geleden dat we in Yala waren met het My Life, My Future project. Drie weken hard werken met bijna 60 jongeren en drie voorstelling; in Yala op de markt, in Marenyo op het schoolterrein en in Dunga Beach, waar we in 2006 ons eerste project hadden. zie ook http://cre8-triplex.blogspot.com/

Intussen zijn er 10 maanden verstreken. Eerst waren er de vreselijke rellen in Kenia rond de verkiezingen. Een mix van armoede, nooit uitgepraatte conflicten uit de recente geschiedenis, etnische tegenstellingen en vooral een groeiende tegenstelling tussen de have's en have not's maakte dat een groot leger van gefrustreerde werkloze en uitzichtsloze jonge mannen en vrouwen elkaar te lijf gingen; plunderend, moordend en vechtend.

Ik ben onlangs weer terug gegaan naar Kenia. In oktober was ik op bezoek in Kisumu en in Yala en zag er de afgebrande huizen en winkels en hoorde de verhalen van hoe het land maanden in de greep van onrust en opstand was en hoe men zich met moeite in leven hield tijdens die eerste weken toen er aan alles tekort ontstond, je niemand kon vertrouwen en je niet weg kon. Kenia is sowieso al geen veilig land om in te leven maar het was nu wel echt oorlog.

Maar dat is voorbij. het land en de mensen zijn weer tot rust gekomen en er is een onderzoek naar de conflicten geweest. Onder leiding van rechter Waki is een rapport verschenen dat de schuldigen aanwijst. Maar niemand lijkt te weten wat daar mee te doen. berechten of verzoenen. Onder de mat vegen of er over praten. Er is weer een patstelling in de Keniaanse maatschappij. We wachten verder af.

Victoria meer oktober 2008

Met Moses en zijn familie gaat het goed. Na mijn eerste ontmoeting met hen in december 2003 is er veel veranderd. Er zijn twee koeien geboren uit de koe die ik voor hen kocht en er is veel aan het huis en de bijgebouwen opgeknapt. De kinderen zijn gezond en gaan naar school en er wordt nu door de volwassenen uit de familie geld verdiend met de verkoop van melk, tweedehands kleding en het timmerbedrijfje van Amos. Ik ben echt heel blij en gelukkig dat ik daaraan een beetje mee heb kunnen helpen. Moses gaat in januari naar de vierde en laatste klas van het voortgezet onderwijs en moet dus komend jaar beslissen welke vervolgstudie hij kan en wil doen. Hij wil graag medicijnen studeren, maar dat is moeilijk in Kenia, er zijn wachtlijsten. Dus denkt hij nu na over de alternatieven.

Moses