Toen ik in 2004 met het idee rondliep om een project te gaan
doen in Dunga was mijn toenmalige directeur Peter Maissan één van de
mensen die me met allerlei raad en daad probeerde te helpen. Hij was zelf heel
erg geïnteresseerd in community arts projecten en had een speciale band met Oost Afrika omdat één
van zijn zoons daar net een project had gedaan.
Peter werd dan ook voorzitter van bestuur toen Cre8 East
Africa werd opgericht en is op allerlei manieren betrokken geweest bij onze
projecten. Hij kwam naar Dunga in 2006 en nam een delegatie van de Oxfam-Novib
mee. Hij zamelde geld in voor het project in Moshi op zijn 60ste verjaardag
en was er als we raad, advies of contacten nodig hadden bij het ontwikkelen van
onze Cre8 methode.
En hij was druk met nog heel veel andere zaken. Toen ik hem
leerde kennen was hij (mijn) directeur bij Kunstweb. Een organisatie die toen
hevig onder vuur lag en waar hij de vreselijke taak had om op een ‘fatsoenlijke’
manier naar afbouw en opheffing te begeleiden. Daarna werkte hij als freelancer
en later als directeur van de Music Academy Haarlem. Tijdens een directie
overleg van Hogeschool InHolland waar dit conservatorium onderdeel van is, werd
hij afgelopen maandag plotseling geveld door, naar ik aanneem, een hartaanval. Reanimeren
mocht niet meer baten. Hij is niet meer.
Ik zal hem missen. Zijn charme, tomeloze energie, optimisme,
creativiteit, opbouwende kritiek en oprechte enthousiasme en betrokkenheid. Veel
te jong, veel te vroeg en te plotseling verliet hij de wereld en ons. Ik moet er nog erg aan wennen. Morgen zal ik
afscheid van hem nemen in Driehuis, vlak bij zijn woonplaats Haarlem waar hij na
een korte periode in de Indische buurt gewoond te hebben was neergestreken met
zijn nieuwe vrouw. Alleen een bloem als afscheid is zijn wens……..
Peter dirigeert het door hem gecomponeerde Poverty Requiem
