Foto's van het optreden in Moshi

Moshi en Arusha optredens

Afgelopen vrijdag ‘try out’ in Mkombozi centre. Heel opgewonden kids en een spetterende show als onderdeel van de ‘avond van de artiesten’ (jioni ya musanii) in de grote hal op het terrein van Mkombozi. Het was meteen duidelijk dat dit een goede voorstelling ging worden, al was het alleen maar omdat de kinderen er voor meer dan 100% in geloven en dat ook uitstralen. Het is helemaal hun show! Moshi Town op zaterdag. Ergens op een stoffig terrein waar normaal markt is en bustaxi’s af- en aan rijden hebben we de set opgebouwd en met een geluidswagen en korte optredens van rappers, dansers en circus, langzaamaan een publiek van ongeveer 500 man gelokt. De voorstelling verliep heel goed al viel nu een dan en van de draadloze microfoons uit omdat het signaal werd gestoord. Toch liet niemand van de 48 ‘artiesten’ zich van de wijs maken door die technische problemen en verliep de voorstelling verder helemaal zoals het hoort. Het publiek genoot zichtbaar en de boodschap kwam luid en duidelijk over.

Zondag ochtend vroeg in de bus naar Arusha 70 km en ongeveer 1,5 uur rijden verderop richting de grote wildparken als Serengeti en Ngorogoro. In Arusha traden we op aan de rand van een grote sloppenwijk, eveneens op een stoffig marktterrein. De mensen van Mkombozi Arusha hadden gezorgd voor een heerlijke lunch die ter plekke werd afgeleverd en we konden dus meteen aan het werk. Soundcheck, doorloop, geluidswagen en kinderen die spontaan even een rap of een dans deden en voor we het wisten stond er zeker 1500 man publiek. De straatjongens uit Arusha hadden ook al hun vrienden uitgenodigd en het was sowieso opvallend hoeveel (jonge) mannen er in het publiek stonden. Vrouwen wagen zich blijkbaar niet zomaar in zo’n menigte op straat. De voorstelling verliep PERFECT alle techniek deed het bijna vlekkeloos en de kinderen, hoewel een beetje gespannen door de enorme menigte die voor hun stond, zetten een prachtige voorstelling neer. Het publiek was zichtbaar betrokken en enthousiast en na afloop traden spontaan nog een paar straatjongens uit Arusha op met raps. Iedereen tevreden de bus in naar huis en doodmoe maar gelukkig kwamen we in het aardedonker in Moshi aan.

We hebben nog wat ruimte in ons budget en daarom hebben we besloten om niet ‘slechts’ met een selecte groep naar Bagamoyo en Dar es Salaam te gaan, als gepland, maar met de hele groep. Dat kregen ze zaterdag van ons te horen en iedereen natuurlijk heel blij en enthousiast. Maar dat neemt niet weg dat er vanochtend toen er bekend werd gemaakt welke 12 artiesten mee gaan met de rest van de tour wel hier en daar teleurstellingen te verwerken waren. Daddy, één van de ‘social workers’ uit Mkombozi bracht de boodschap heel zorgvuldig en gedoseerd, daarnaast was het echt opvallend hoe een aantal kinderen bemoedigende woorden spraken voor degenen die er helemaal op hadden gerekend bij de geselecteerde groep te horen maar het toch niet werden. De groep van bijna 50 is in de twee weken dat we hebben gewerkt een hechte groep geworden en zelfs deze ‘opsplitsing’ gaat dat niet in gevaar brengen. Maar eerst naar Bagamoyo.

Bagamoyo is het kunstcentrum van Oost Afrika. Er staat een prachtig theater en daar vind aanstaande zaterdag een groot jeugdtheater festival plaats waar onze groep gaat optreden. Daarnaast gaan we met hen de ‘community’ in en een dag naar Dar es Salaam, een uur rijden verderop voor een uitwisseling met een plaatselijke jeugdgroep en een voorstelling op straat zoals die in Moshi en Arusha. Voor ons en de kinderen ook een paar heerlijke dagen aan zee…… bijna net vakantie.

Foto's van de tweede week

De Tweede Week........

Vrijdag, tweede week van ons project, dat ondertussen ‘AMKA’, ‘ONTWAAK!’ is gedoopt door de kinderen. Tijdens de WK voetbal in Zuid Afrika heeft Nederland gisteren gewonnen van Kameroen. In Tanzania heeft iedereen de hoop nu gevestigd op Ghana, maar in dit Holland – huis waaien nog fier de oranje vlaggetjes met de Nederlandse leeuw. Je kunt wel goed merken dat het feit dat de WK voor het eerst op het Afrikaans continent wordt georganiseerd de afrikanen meer zelfvertrouwen heeft gebracht. Ze zijn er, terecht, heel erg trots op. De aanschaf van een satelliet schotel voor de ontvangst van de zenders die het voetbal uitzenden is een grote hit. De kinderen zitten bijna elke avond aan de buis gekluisterd, en, als het even kan, wij ook.

De tweede week was heel anders dan de eerste. Was in de eerste week de ene dag nog energieker en verrassender dan de andere, in deze tweede week hebben we tijd genomen om het materiaal van de voorstelling te verfijnen en verdiepen. We hadden ook te maken met vermoeidheidsverschijnselen in het team en de deelnemers. Het koude en vochtige weer speelt daarbij ook een grote rol. Het leverde de nodige verkoudheden op en maakte ook dat het ’s ochtends moeilijker ‘opstarten’ was. Cas had enkele dagen malaria en Anneke, onze ‘logistiek medewerker’, ging voor een paar dagen op vakantie naar Ngorogoro en Serengeti. Sami was tijdens het weekend naar Nairobi en op de terugweg vast komen te zitten bij de Tanzaniaanse grens met een bus vol apparatuur voor de voorstelling. Uiteindelijk was pas donderdag het hele team weer compleet en inzetbaar. Veel kwam dus de eerste dagen van deze week terecht bij Dina, de dansdocente, Harrison de muziekdocent, Eddy de circus docent en mijzelf.

Gisteren hebben we voor het eerst de hele voorstelling achter elkaar gespeeld, een doorloop heet dat. 31 minuten zang, dans, spel, acrobatiek. Het decor en de kostuums komen vandaag. Vanmiddag om drie uur spelen we de voorstelling voor het eerst voor publiek in de hal/ het podium van Mkombozi tijdens de ‘try out’. Er zijn posters en flyers in de buurt verspreidt en we verwachten een paar honderd mensen. De kinderen hebben, samen met Sami, een verhaal gemaakt waarin de centrale figuur een straatjongen is die wegens zakkenrollen wordt gearresteerd en in een gevangenis met volwassen criminelen wordt gestopt. Daaromheen spelen het publiek op straat, de politie, de organisaties voor straatkinderen, het onderwijs, de politici, ieder op een eigen manier een rol. Tijdens de voorstelling worden ze allemaal ‘geïnterviewd’ door de Tanzaniaanse televisie en met name tijdens die scènes krijgen de kinderen de kans om het publiek duidelijk te maken wat ze van de heersende mening over straatkinderen vinden en wat hun eigen idee is over hoe straatkinderen zouden moeten worden behandeld en welke rol het Tanzaniaanse publiek en de politiek daarin zouden moeten spelen. Ook het publiek dat naar de voorstellingen komt kijken wordt in de interviews betrokken. Naast deze voorstelling met een ‘boodschap’ is er voor het publiek ook nog een expositie gemaakt waarin, naast portretten van alle 50 deelnemers’ een aantal teksten over straatkinderen centraal staan. Alles wat uiteindelijk de voorstelling en de expositie maakt is door de kinderen zelf bedacht en uitgevoerd.

Toen ik gisteren, na afloop van de doorloop, aan één van de Mkombozi begeleiders vroeg wat hij er van vond zij hij dat hij het opvallend vond dat het echt een voorstelling van de kinderen was geworden. Hun leven, hun boodschap en hun talenten staan centraal en daarnaast is het ook nog een mooie, onderhoudende voorstelling geworden.

Ik ben trots.

Hoe kopen?

De schilderijen in de vorige posts waren de mooiste die in de curio shop hangen. Als je snel reageert kunnen we ze voor je meenemen op de terugweg naar Nederland. De jongens maken maken ook mooie dingen van bananenblad zoals je op de hier bijgevoegde foto kunt zien (klein schilderijtje van bananenblad voor € 7,50) ook kun je place mats van dit materiaal bestellen. (prijs tussen € 7,50 en € 10,00)

je kunt ons bereiken per SMS +31 (0) 6 54 66 30 79 zeg dan welk schilderij (I, II, II, IV, of V met de prijs je wilt en ook kun je mailen naar ben.hekkema@gmail.com

Te Koop, schilderijen van de 'Hard Life Curio Shop' medium formaat € 30

Van Boven naar beneden:
I Artiest: Rodgers, Morgan, David,Joseph. Titel 'Park'
II Artiest: Joseph Titel 'Kilimanjaro'
III Artiest Joseph Titel 'Park II'

Alle schilderijen olie/acryl verf op doek
Prijs € 30 + transport kosten




Geen opmerkingen:

Te Koop, schilderijen van de 'Hard Life Curio Shop' klein formaat € 15

Van boven naar beneden:
I artiest: Rodgers Titel 'African Woman'
II artiest: Joseph Titel 'Traditional Dance' (Sukuma)
III artiest: Joseph Titel 'Pwani'
IV artiest: Joseph Titel 'African woman and Chungu'(gemengde technieken)
V artiest: David Titel 'African Village, Kijiji cha kiafrica'

alle olieverf/ acryl verf op doek.
Alle schilderijen Prijs € 15 + transport kosten

The hard life curio shop

Vorig jaar waren ze ons al opgevallen; de jongens van de hard life curio shop. Ze verkochten kleine tekeningen, kaarten en zaken als sleutelhangers onder andere tijdens onze voorstelling. Dit ondernemerschap word door Mkombozi aangemoedigd, want per slot van rekening komt er ooit weer het moment dat deze jongens het opvangcentrum moeten verlaten en voor een eigen inkomen moeten zorgen. Je geld verdienen met het verkopen van tekeningen en souvenirs aan ‘locals’ en toeristen is in Moshi en Arusha een heel reële optie, hoewel de concurrentie groot is.

We hadden vorig jaar wat foto’s gemaakt van het werk en ook wat tekeningen aangeschaft, maar het artistieke niveau was nu niet zo dat je er meteen in Nederland een handeltje in zou kunnen beginnen. Nu, een jaar later hebben ze zich echter enorm ontwikkelt! Met het door ons achtergelaten materiaal van de voorstelling; verf en katoenen schildersdoek van het decor, hebben ze een aantal schilderijen gemaakt die wellicht zeer goed te verkopen zijn. In de volgende post zie je een paar foto’s van hun werk en mocht je geïnteresseerd zijn dan staat de prijs er meteen bij en hoef je alleen maar een sms-je te sturen naar +31(0) 6 54 66 30 79 en nemen we het schilderij voor je mee.

Picha (Kiswahili voor foto's)

Jumanee (Vrijdag)

Het is vrijdag. Vijf dagen hebben we er op zitten en het lijkt wel een maand. Een prachtige, inspirerende, geweldige maand! Dit vierde project van Cre8 East Africa doet er in heel veel opzichten nog ‘een schepje bovenop’ vergeleken met de projecten in Dunga, Yala en vorig jaar deel I van het EEX project hier. Het talent, de motivatie en de inzet van de kinderen verlangt dat we het uiterste uit ons zelf halen en elke dag vragen ze om meer. Het is bijna ontroerend hoe ze alles wat we ze te bieden hebben niet alleen volledig absorberen, maar er ook onmiddellijk zelf mee aan de haal gaan. Ze brengen heel veel eigen ideeën in, werken ook buiten de ochtend en middag workshops nog door en verrassen ons elke dag weer met wat nieuws of een onverwachte suggestie.

Vorig jaar waren er een paar kids die er uitsprongen omdat ze iets bijzonders te bieden hadden in artistieke zin of omdat ze tijdens de groepsgesprekken veel of bijzondere dingen te zeggen hadden. Diezelfde kinderen zijn er nu ook, maar ook anderen komen nu naar de voorgrond en hebben een grote inbreng. Kinderen die, bij wijze van spreken, vorig jaar niet of nauwelijks zichtbaar waren zijn nu plots het middelpunt van hun dans, rap, muziek of acrobatiek groep. Uit de vragenformulieren die onze Monitoring & Evaluation (M&E) medewerker Turid door de kinderen heeft laten invullen bij aanvang van het project bleek dat de meest opvallende verandering die kinderen noemden naar aanleiding van het project van vorig jaar is dat ze meer zelfvertrouwen hebben gekregen. Dat is vooral te merken aan de kinderen die vorig jaar al deelnamen. De ‘nieuwe’ kinderen noemen het ook tijdens de dag evaluaties als iets heel positiefs. Ze trekken zich aan de meer ervaren kinderen op!

Vandaag wordt al het verzamelde materiaal; de dansen, de acrobatiek act het rap/ muziek nummer en het door de kinderen zelf gemaakte verhaal, samengevoegd tot het ‘skelet’ van de voorstelling. Maandag tot en met donderdag wordt er vervolgens verder ‘ingevuld’ en verfijnd en dan moet volgende week vrijdag de voorstelling ‘staan’. Komend weekend worden alle materialen voor decor en kostuums aangeschaft en begint de beeldende kunst groep met het aankleden van de voorstelling. Annemiek en Cas zijn daarnaast druk met het ontwerpen van de expositie die deel van het decor vormt en met ons zal meereizen door Oost Afrika.

Na volgende week wordt er van de voorstelling met alle deelnemers een ‘afgeslankte’ versie met 10 kinderen gemaakt die naar Bagamoyo, Dar es Salaam, Nakuru, Kisumu en Nairobi reist. Op 10 juli sluiten we de ‘Cre8 on Tour’ af met een voorstelling in het Liberty Center tijdens het Kidzsafari Festival van onze partnerorganisatie Yaden.

Op 11 Juli is de finale van het WK voetbal. Zoals het er nu uitziet niet met een Afrikaans team, maar toch maken we er een feestje van met de kinderen en het team en gaan we met z’n allen kijken, ergens in Nairobi. Althans….. dat is nu de planning. Maar er kunnen nog heel veel dingen gebeuren voor die tijd dus we wachten af…….

Nog meer foto's

Foto's van de eerste dagen

Moshi revisited

ietwat zon doorbakken (ondanks de wolken) en een beetje moe(zacht uitgedrukt) zit ik hier achter een oude computer in de computerruimte van Mkombozi. Heel veel indrukken opgedaan en heel hard gewerkt de afgelopen dagen. Deel twee van het Engage, Enable, Express project in de opvang voor straatjongens in Moshi, Mkombozi en het was alsof er geen jaar tussen had gezeten. Alhoewel! De kinderen uit het centrum, samen met een groep meisjes en jongens uit de gemeenschap en met een dit jaar grote groep van jongens uit Moshi en Arusha die nog 'gewoon' op straat leven was enorm vooruitgegaan en gegroeid in het afgelopen jaar. Ze heetten ons welkom met een show op zondag middag waar we allemaal diep van onder de indruk waren. Duidelijk te zien was dat ze het materiaal en de 'technieken' die we ze vorig jaar hadden aangeleerd helemaal tot zich hadden genomen en er het 'hunne' mee hadden gedaan. Een hele mooie voorstelling met dans, theater, rap en muziek. Ook de jongens van de 'hard life' art shop hadden hun voordeel gedaan met het project van vorig jaar en vooral van het feit dat we na afloop materiaal voor ZE hadden achter gelaten. Ze hebben nu een oud kippenhok, naast de Mkombozi keuken als expositie ruimte ingericht en binnenkort gaan ze een verkooptentoonstelling inrichten in een Moshi gallery. Ook heel indrukwekkend!

We zijn maandag meteen hard aan het werk gegaan toen we het team eenmaal hadden aangemeld bij de immigratiedienst. In een middag hadden we al dansen, een acrobatek act en een paar scenes en raps geproduceerd. Duidelijk was echter ook dat naast ons project, waar de kids zich duidelijk heel erg op hebben verheugd, ook het WK voetbal hier enorm leeft. Alleen was er geen mogelijkheid om naar de wedstrijden te kijken omdat daarvoor een antenne schotel nodig is in Tanzania. Die hebben we aangeschaft voor een prikkie en nu wordt er broederlijk, na afloop van elke werkdag naar een of twee wedstrijden in Zuid-Afrika gekeken met het geluid van de foefoezela's schallend over het hele terrein van Mkombozi. Iedereen gelukkig!

Er zijn iets meer dan 50 kinderen/ jongeren (9 - 20) die dit keer deelnemen. Veel jongens echt rechtstreeks van de straat. Onverzorgd, heel armoedig gekleed, brutaal en verlegen tegelijkertijd en ook te stoer om meteen deel te nemen aan zoiets als een dans of een liedje. Nee!, dan liever een macho gangster rap. Maar vandaag zag ik er een paar toch ook maar eens voorzichtig de danspassen uitproberen en ook de circus leraar, een ' local',heeft de goede toon te pakken en haalt ze over om eens acrobatiek of jongleren te proberen.

Vandaag was de dag van het Afrikaanse kind en met elkaar hebben we opGetreden op een theater festival ter ere daarvan. Het publiek reageerde heel enthousiast op de voorstelling die we van het in twee dagen verzamelde materiaal in elkaar hadden gezet. We hebben ook echt een uitzonderlijk gemotiveerd, hier en daar heel getalenteerd en altijd hard werkende groep jonge mensen bij elkaar. Hoewel het vermoeiende en lange dagen zijn is het alleen al daarom iedere dag een cadeautje om met ze te mogen werken.