Moshi revisited

ietwat zon doorbakken (ondanks de wolken) en een beetje moe(zacht uitgedrukt) zit ik hier achter een oude computer in de computerruimte van Mkombozi. Heel veel indrukken opgedaan en heel hard gewerkt de afgelopen dagen. Deel twee van het Engage, Enable, Express project in de opvang voor straatjongens in Moshi, Mkombozi en het was alsof er geen jaar tussen had gezeten. Alhoewel! De kinderen uit het centrum, samen met een groep meisjes en jongens uit de gemeenschap en met een dit jaar grote groep van jongens uit Moshi en Arusha die nog 'gewoon' op straat leven was enorm vooruitgegaan en gegroeid in het afgelopen jaar. Ze heetten ons welkom met een show op zondag middag waar we allemaal diep van onder de indruk waren. Duidelijk te zien was dat ze het materiaal en de 'technieken' die we ze vorig jaar hadden aangeleerd helemaal tot zich hadden genomen en er het 'hunne' mee hadden gedaan. Een hele mooie voorstelling met dans, theater, rap en muziek. Ook de jongens van de 'hard life' art shop hadden hun voordeel gedaan met het project van vorig jaar en vooral van het feit dat we na afloop materiaal voor ZE hadden achter gelaten. Ze hebben nu een oud kippenhok, naast de Mkombozi keuken als expositie ruimte ingericht en binnenkort gaan ze een verkooptentoonstelling inrichten in een Moshi gallery. Ook heel indrukwekkend!

We zijn maandag meteen hard aan het werk gegaan toen we het team eenmaal hadden aangemeld bij de immigratiedienst. In een middag hadden we al dansen, een acrobatek act en een paar scenes en raps geproduceerd. Duidelijk was echter ook dat naast ons project, waar de kids zich duidelijk heel erg op hebben verheugd, ook het WK voetbal hier enorm leeft. Alleen was er geen mogelijkheid om naar de wedstrijden te kijken omdat daarvoor een antenne schotel nodig is in Tanzania. Die hebben we aangeschaft voor een prikkie en nu wordt er broederlijk, na afloop van elke werkdag naar een of twee wedstrijden in Zuid-Afrika gekeken met het geluid van de foefoezela's schallend over het hele terrein van Mkombozi. Iedereen gelukkig!

Er zijn iets meer dan 50 kinderen/ jongeren (9 - 20) die dit keer deelnemen. Veel jongens echt rechtstreeks van de straat. Onverzorgd, heel armoedig gekleed, brutaal en verlegen tegelijkertijd en ook te stoer om meteen deel te nemen aan zoiets als een dans of een liedje. Nee!, dan liever een macho gangster rap. Maar vandaag zag ik er een paar toch ook maar eens voorzichtig de danspassen uitproberen en ook de circus leraar, een ' local',heeft de goede toon te pakken en haalt ze over om eens acrobatiek of jongleren te proberen.

Vandaag was de dag van het Afrikaanse kind en met elkaar hebben we opGetreden op een theater festival ter ere daarvan. Het publiek reageerde heel enthousiast op de voorstelling die we van het in twee dagen verzamelde materiaal in elkaar hadden gezet. We hebben ook echt een uitzonderlijk gemotiveerd, hier en daar heel getalenteerd en altijd hard werkende groep jonge mensen bij elkaar. Hoewel het vermoeiende en lange dagen zijn is het alleen al daarom iedere dag een cadeautje om met ze te mogen werken.