maandag, januari 23

Bosco en Grace


In november 2010 waren Janneke en ik in Amuru en vonden daar een klein, verwaarloost en ondervoed weesjongetje met de naam Bosco. Na wat informatie te hebben ingewonnen heeft Quinto, onze partner in Gulu een pleeggezin voor hem gevonden en woont hij nu bij Grace, een weduwe met drie kinderen die zelf in een schuurtje op het land van haar oom Walter in Amuru woont nadat ze door haar schoonfamilie is weggejaagd van het land van haar overleden man.

In Augustus 2011 heb ik Bosco bezocht met een tas vol kleding en eten voor hem en Grace en de kinderen. Ik beloofde ze toen dat ik in Januari 2012 terug zou komen en dat ze moesten nadenken over hoe ze nu het beste verder konden (met een beetje hulp van mij en Quinto). De uitkomst was dat het hun het beste leek om te beginnen met het verbeteren van de woonomstandigheden en misschien de aanschaf van een geit (voor melk, vlees en om in tijden van nood te verkopen) Op mijn verjaardag zamelde ik geld in van vrienden en familie en op 13 januari stond ik weer bij Grace voor de deur.

Bosco en Grace zagen er een stuk beter uit dan in Augustus, meer licht in hun ogen en glans op hun huid. En ook het schamele hutje was een klein beetje opgeknapt. Misschien dat er een beetje meer hoop op een goede toekomst was….en hoop doet leven. Grace was erg aangedaan door de mededeling dat we met elkaar de komende maanden gaan zorgen dat er een fatsoenlijk huis voor haar en de vier kinderen wordt gebouwd. Met een huis moet je een traditionele en van lokale materialen gebouwde ronde hut voorstellen zonder moderne voorzieningen als toilet of waterput, maar wel met ruimte om te slapen, koken, spullen veilig op te slaan en bestand tegen de enorme regenbuien en felle zon. Een hele vooruitgang vergeleken bij het schuurtje waar ze nu met z’n vijven slapen.





 Geiten zijn makkelijke beesten. Je bint ze aan een touw en geeft ze de schillen en keukenafval en ze produceren melk en eventueel meer geiten. Je kunt ze verkopen of slachten wanneer daar aanleiding toe is en dat is dus pure welvaart wanneer je verder moet leven van wat een schamel stukje land je oplevert. Op advies van mijn vrienden in Kenia besloot ik dat we twee geiten en een bokje kopen. Dat moet binnen een jaar voor voldoende aanwas zorgen en dat betekent dan een mooie spaarpot voor noodgevallen. Een geitje levert bij verkoop ongeveer 20 – 30 euro op en daarmee betaal je dan een doktersrekening of de reparatie van je dak na een storm. Voor Grace, die geen ander bezit heeft, laat staan een bankrekening is dat een goede investering.



Een traditionele hut kost ongeveer € 200 en drie geiten ongeveer € 100. € 300 ( 840.000 Ugsh) heb ik dus achtergelaten bij Quinto die het hele project begeleid. Een heel bedrag om zo maar in handen van je collega te geven in het vertrouwen dat hij het goed besteed, maar het is de enige manier waarop ik dit kan doen. Hij stuurt foto’s (ondertussen bijgevoegd) van de voortgang en in Januari 2013 zal ik Grace weer bezoeken om te kijken of het huis en de geiten er inderdaad zijn. Maar ik neem een risico, dat is zeker. Want € 300 is ook schoolgeld voor je kind voor een jaar of een mooie nieuwe motorfiets…….. We gaan het zien. 

Geen opmerkingen: